پرسش ۵۱۴ - دوره‌ای در معجزات دربارهٔ کارما چه می‌آموزد؟
۱ مهر ۱۴۰۴
کنت واپنیک
پاسخ: گرچه دوره‌ای در معجزات از واژهٔ «کارما» استفاده نمی‌کند ــ که در تعالیم معنوی شرقی برای قانون علت و معلول به کار می‌رود ــ این دوره به‌طور قطع در بسیاری از بخش‌ها به این مفهوم می‌پردازد.زمان خطی جنبه‌ای اساسی از کارما یا علت و معلول در دنیای نفس است.در این دوره، عیسی به ما می‌گوید که علت و معلول از هم جدا نیستند:
علت و معلول یکی هستند، نه جدا.
و تنها در نظام فکریِ جدایی است که این دو می‌توانند متمایز به نظر آیند.و تنها در دنیای جدایی و زمان است که کارما ــ یا قانون علت و معلول جهان ــ می‌تواند عمل کند.
وقتی خود را (به انتخاب خویش) درون نظام باورهای جهان می‌یابیم، کارما بی‌طرف می‌شود؛ گرچه در ابتدا نفس مفهوم علت و معلول را پدید آورد تا واقعیت جدایی را تثبیت کند، از جمله پیامدهای گناه و مجازات برای حملهٔ ما به خدا.البته از دیدگاه این دوره، هیچ‌کدام از این‌ها واقعی نیست.اما از آنجا که ما به قانون علت و معلول باور داریم ــ که خود زاییدهٔ باورمان به واقعیت جدایی است ــ عیسی کاربردی نرم‌تر از این اصل را به ما نشان می‌دهد.
نفس می‌خواهد ما باور کنیم که برای همهٔ کارها و کوتاهی‌هایمان در دنیا پیامدهایی اجتناب‌ناپذیر وجود دارد: کارهای خوب پیامدهای خوب به بار می‌آورند و کارهای بد پیامدهای بد.و نوعی تعادل دوگانه باید حفظ شود، یا دِینی که باید به سبب همهٔ انتخاب‌های ما در دنیا پرداخت شود.
عیسی اما تمرکز را از جهان به ذهن ما منتقل می‌کند، جایی که به ما کمک می‌کند دریابیم تنها انتخابی که واقعاً انجام می‌دهیم در ذهن ماست: میان نظام فکری نفس و نظام فکری روح‌القدس.و تنها در ذهن است که علت و معلول معنای واقعی دارند.هر نظام فکری پیامدهایی دارد بر اساس اینکه آیا آرامش ذهن را تجربه می‌کنیم یا نه.و آرامش ما در زمان حال تنها به انتخاب کنونی ما بستگی دارد، بی‌آنکه هیچ ربطی به تصمیم‌های گذشته داشته باشد.این فهم توان آن را دارد که ما را از چرخهٔ کارمایی رها کند که به نظر می‌رسد می‌طلبد پیامدهای اعمالمان را در زمان و مکان تجربه کنیم.و بخشایش، تمرین این دوره برای آزاد کردن ما از هرگونه بدهیِ به اصطلاح کارمایی است.
